Page 10 - Η Χρυσή Βροχή
P. 10

“Ποια είσαι; Γιατί δεν σε βλέπω; “
                      “Είσαι στον Ονειρόκοσμο“, αποκρίθηκε η
                                       γλυκιά φωνή.

                      “Είμαστε τα όνειρα και οι επιθυμίες σου.”
                              Η Δήμητρα έβαλε τα γέλια.
                     “Ποιόν Ονειρόκοσμο και ποια όνειρα; Αυτά

                       είναι κουραφέξαλα!”, απάντησε έντονα.
                    “Αφήστε με να φύγω, δεν έχω περιθώριο για
                                    άλλες απουσίες!”

                    Μέσα στη σύγχυση των συναισθημάτων της,
                      του φόβου και της αντίδρασης, η Δήμητρα

                       προσπάθησε να σηκωθεί, από εκεί που
                                 βρισκόταν ξαπλωμένη.
                       Με τρόμο διαπίστωσε, πως το σώμα της

                    παρέμενε ακίνητο, χωρίς κανένα ίχνος ζωής!
                      Ο πανικός έκανε πάλι την εμφάνιση του!
                       “Τι συμβαίνει; Έχω πεθάνει;” ρώτησε με

                       τρεμάμενη φωνή, ενώ με το βλέμμα της
                     έψαχνε να βρει μια απάντηση στο κενό που
                               απλωνόταν μπροστά της.

                    “Μην ανησυχείς, δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα
                          σου”, απάντησε η άγνωστη φωνή.

                    “Βρίσκεσαι σε μια άλλη διάσταση. Μας έχεις
                       επισκεφτεί πολλές φορές, την ώρα που
                   κοιμάσαι, όμως τώρα είναι η πρώτη φορά που

                                   έρχεσαι συνειδητά”.





                                              7
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15