Page 16 - Το Κόκκινο Σκαθάρι

“Δεν θέλω τίποτα”, απάντησε η Μωβούλα.
“Δεν χρειάζεται να μου δώσεις κάτι ως
αντάλλαγμα, για να είμαστε φίλοι.
Το μόνο που θέλω από σένα είναι να
προσέχεις να μην με γρατσουνίσεις με τα
ποδαράκια σου. Εάν δεν βλάψουμε ο ένας τον

άλλον, τότε μπορούμε να κάνουμε παρέα,
μπορούμε να είμαστε φίλοι”.
Το μικρό σκαθάρι χάρηκε πάρα πολύ που είδε
πως τελικά υπήρχε πραγματική φιλία χωρίς

ανταλλάγματα. Έτσι, δεν θα χρειαζόταν να
καθαρίσει τσιμπούρια ούτε και να
κουβαλήσει σπόρους.
Οι μέρες περνούσαν με συζητήσεις και με
γέλια, κάνοντας το μωβ και το κόκκινο να
λαμπυρίζουν ακόμη περισσότερο κάτω από

το φως του ήλιου.
Η επιθυμία, όμως, για νέα ταξίδια δεν άργησε
να κάνει την εμφάνιση της.
“Μωβούλα μου, ήρθε η ώρα να συνεχίσω το
ταξίδι μου”, είπε το μικρό σκαθάρι στο

λουλούδι.
“Όμως, μια μέρα σίγουρα θα επιστρέψω, για
να σου αφηγηθώ τις ιστορίες μου και
να κοιμηθώ ξανά στη χνουδωτή
αγκαλιά σου!”

13