Page 11 - Το Κόκκινο Σκαθάρι

Ύστερα από αρκετή ώρα, βρέθηκε
μπροστά σε μια σειρά μανιταριών, τα οποία
του έμοιαζαν λίγο, είχαν όμως
άλλο χρώμα και διαφορετικό σχήμα.
“Γεια σας”, είπε το μικρό σκαθάρι. “Θέλετε
να γίνουμε φίλοι;”

Τα κίτρινα μυρμήγκια άφησαν τους σπόρους
που κουβαλούσαν και βρέθηκαν κοντά του.
“Ποιος είσαι εσύ; Δεν σε έχουμε ξαναδεί.”
“Είμαι μανιτάρι! Mε λένε Σκαθαρούλη και η

μαμά μου είναι η Μανιτίκα.”
“Μανιτάρι;”, απάντησαν γεμάτα απορία τα
μυρμήγκια. “Δεν έχουμε ξαναδεί κόκκινο
μανιτάρι και μάλιστα με ποδαράκια”,
συμπλήρωσε ο αρχηγός των μυρμηγκιών,
καθώς το παρατηρούσε προσεκτικά.

“Είστε και εσείς μανιτάρια;” ρώτησε με χαρά
το μικρό σκαθάρι.
“Όχι!”, απάντησαν όλοι με μία φωνή.
“Είμαστε μανιταρομυρμήγκια”.
“Ααα! Άρα, είστε και λίγο μανιτάρια. Γι’ αυτό

δεν είμαστε εντελώς ίδιοι.
Όμως, μπορούμε να γίνουμε φίλοι;
Έτσι δεν είναι;”
“Φυσικά”, απάντησε ο αρχηγός των
μυρμηγκιών.

8