Page 45 - Η Χρυσή Βροχή

το βλέμμα της έπεσε στον κατάλογο, που
βρισκόταν πάνω σ’ ένα διπλανό τραπέζι.
Ο κατάλογος έγραφε:

Ζαχαροπλαστείο “Το Όνειρο”.
Για κάποιον λόγο, εκείνη τη στιγμή η
Δήμητρα ξεροκατάπιε και παραλίγο να

πνιγεί με το γλυκό της!
Ίσως έφταιγε η λαιμαργία της, ίσως
βιάστηκε να το απολαύσει ή, μάλλον

καλύτερα, να το καταβροχθίσει μέχρι τέλους!
Λίγο η βεντάλια, λίγο το

γαλακτομπούρεκο, η Δήμητρα δεν άργησε να
σταθεί ξανά στα πόδια της.
Ευχαρίστησε τον κόσμο για τη βοήθεια τους,

ιδιαίτερα την κυρία Ελένη με τη βεντάλια και
τον κύριο Θανάση για το υπέροχο
γαλακτομπούρεκό του.

Το νεαρό κορίτσι βγήκε από το
ζαχαροπλαστείο με μια χαρούμενη διάθεση.

Τίποτα δεν της θύμιζε το στρίμωγμα στο
λεωφορείο, ούτε τα δυσάρεστα συναισθήματα
για το σχολείο της. Έτσι κι αλλιώς είχε χάσει

τα περισσότερα μαθήματα και αυτό δεν την
ενοχλούσε καθόλου. Κατά κάποιον τρόπο
ήταν σαν γιορτή.

42