Page 33 - Το Κόκκινο Σκαθάρι

“Είμαι ο Ηλιόσπορος και είμαι ηλιοτρόπιο,
όπως και όλα τα λουλούδια στη χώρα μας”
απάντησε το λουλούδι.
“Τι όμορφος που είσαι”, είπε το σκαθάρι.
“Το χρώμα σου είναι τόσο ζεστό,
σαν το φως του ήλιου!”

“Σε ευχαριστώ”, απάντησε το ηλιοτρόπιο και
ρώτησε με τη σειρά του:
“Κι εσύ ποιος είσαι; Πώς βρέθηκες εδώ;”
“Είμαι μανιτάρι, με λένε Σκαθαρούλη και

η μαμά μου είναι η Μανιτίκα.
Έρχομαι από την κοιλιά της μαμάς μου,
όμως διέσχισα πολλές ζούγκλες και ερήμους
μέχρι να φτάσω εδώ”.
Ο Ηλιόσπορος κοιτούσε το μικρό σκαθάρι
με περιέργεια.

“Μανιτάρι;” αναρωτήθηκε... “Κι εγώ που
νόμιζα πως είσαι κόκκινο σκαθάρι!”
“Δεν ξέρω τι λες εσύ και όλοι οι άλλοι, όμως
εγώ είμαι μανιτάρι, ακούς; Μανιτάρι!”
απάντησε με πείσμα το σκαθάρι.

“Καλά μη θυμώνεις”, είπε το ηλιοτρόπιο.
“Μπορείς να είσαι ό,τι θέλεις. Άλλωστε στην
Ηλιοχώρα, είμαστε όλοι ίδιοι και
ίσοι απέναντι στον ήλιο.
Εσύ διαφέρεις λίγο από εμάς, όμως, αφού
είσαι μανιτάρι, είσαι κι εσύ

ένα είδος λουλουδιού!”

30