Page 32 - Το Κόκκινο Σκαθάρι
P. 32

Ο Πάρις άρχισε να τρέχει όλο χάρη μέσα
                        στα χωράφια, αφήνοντας τη χαίτη του
                   να ανεμίζει και να τινάζει στον αέρα το μικρό
                        σκαθάρι, που κρατιόταν με δυσκολία.
                     Ο μικρός μας φίλος έκλεινε συχνά τα μάτια
                        του, γιατί το βλέμμα του μπερδευόταν

                         ανάμεσα στο μπλε του ουρανού και
                                στα πολύχρωμα χωράφια.
                   Ξαφνικά, ένιωσε πως ένας δυνατός αέρας τον
                     έσπρωχνε να αφήσει τη χαίτη του αλόγου.

                        Φοβόταν πως θα πέσει, όμως δεν είχε
                                τη δύναμη να αντισταθεί.
                         Πήρε μια βαθιά ανάσα και αφέθηκε
                                       στο άγνωστο.


                               Όταν άνοιξε τα μάτια του,

                   συνειδητοποίησε πως είχε προσγειωθεί πάνω
                           σ’ ένα τεράστιο κίτρινο λουλούδι.
                            “Ωωω” φώναξε ο Σκαθαρούλης
                                 γεμάτος ενθουσιασμό!
                      “Τι όμορφα χρώματα είναι αυτά; Πού να

                           βρίσκομαι άραγε;” αναρωτήθηκε.
                         “Καλώς όρισες στην Ηλιοχώρα μας!”
                             απάντησε μια άγνωστη φωνή.
                   “Ηλιοχώρα;”αποκρίθηκε, με απορία το μικρό,
                                    κόκκινο σκαθάρι.
                       “Τι χώρα είναι αυτή; Κι εσύ ποιος είσαι;”

                                          ρώτησε.





                                              29
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37