Page 24 - Το Κόκκινο Σκαθάρι

“Λίλα τι”; ρώτησε το σκαθάρι.
“Δεν έχεις ξαναδεί λίμνη; Από πού έρχεσαι; ”
ρώτησε το νούφαρο καθώς κουνιόταν
μέσα στο νερό.
“Είμαι μανιτάρι, με λένε Σκαθαρούλη και η
μαμά μου είναι η Μανιτίκα.

Έρχομαι από την κοιλιά της μαμάς μου“,
είπε για ακόμα μια φορά το μικρό σκαθάρι.
Το νούφαρο είχε μπερδευτεί.
Ένα σκαθάρι που όμως είναι μανιτάρι!

“Και πού βρίσκεται η μαμά σου;” ρώτησε
το νούφαρο.
“Είναι πολύ μακριά. Για να τη συναντήσεις,
πρέπει να περάσεις ερήμους και ζούγκλες.
Να παίξεις με τον Λαγουδέλη, την ουρά
και τα μουστάκια του.

Να κουβαλήσεις σπόρους με τα
μανιταρομυρμήγκια και να καθαρίσεις
τα τσιμπούρια από την πλάτη
του μπλε ραδικοφάσουλου”.
“Έφαγες κάτι και σε πείραξε ή λες πάντα

τέτοιες τρελές ιστορίες”;
ρώτησε με απορία το νούφαρο.
“Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς”, απάντησε
θυμωμένο το σκαθάρι. “ Και για να έχουμε
καλό ερώτημα, εσύ ποιος είσαι; ”

21