Page 40 - Το Κόκκινο Σκαθάρι

Η άφιξη του Σκαθαρούλη μαθεύτηκε
πολύ γρήγορα και σε ελάχιστο χρόνο, όλοι οι
φίλοι του μαζεύτηκαν γύρω του.
Ανυπομονούσαν να ακούσουν
τις ιστορίες του.
Τα επιφωνήματα θαυμασμού και τα γέλια

αντηχούσαν σε όλη τη Λιλαλίμνη,
δημιουργώντας μικρές κυκλικές δίνες,
που έδιναν στις αντανακλάσεις των δέντρων
και των φυτών αλλόκοτα σχήματα.

Κανείς δεν θέλει να τελειώνουν οι όμορφες
στιγμές. Όμως, ο Σκαθαρούλης είχε ακόμα
δρόμο μπροστά του.
Έτσι, χαιρέτησε τους αγαπημένους του
φίλους και σκαρφάλωσε στην πλάτη της Ρίκα.
Τα φτερά της ανεβοκατέβαιναν απαλά,

ενώ το μικρό σκαθάρι απολάμβανε
τη θέα από ψηλά.
Τα μάτια του δεν χόρταιναν τα χρώματα
και τα παράξενα σχήματα.
Όλα έμοιαζαν μαγικά!

Όταν, όμως, ο Σκαθαρούλης είδε τον
Λαγουδέλη και τα μανιταρομυρμήγκια,
δεν είπε τίποτα στη Ρίκα.
Κατάλαβε πως δεν είχε καμία διάθεση να
παίξει με τα δόντια του λαγού, ούτε να
κουβαλήσει σπόρους.

37