Page 8 - Το Κόκκινο Σκαθάρι

Το μπλε πρόβατο κοντοστάθηκε και κοίταξε
το σκαθάρι δίχως να μιλά.
“Για πες μου τώρα, μικρέ, υπάρχουν κι άλλα
μανιτάρια σαν εσένα;”
“Δεν ξέρω”, απάντησε ο Σκαθαρούλης. “Αυτό
θέλω να μάθω και εγώ. Θέλω να τα

συναντήσω και να γίνουμε φίλοι. Άλλωστε,
δεν είναι δυνατόν να είμαι το μοναδικό,
κόκκινο μανιτάρι.
Αφού υπάρχουν και άλλα στρογγυλά

μανιτάρια σαν τη μαμά μου, σίγουρα θα
υπάρχουν και άλλα μανιτάρια σαν εμένα.
Έτσι δεν είναι;”
“Δίκιο έχεις”, απάντησε το μπλε πρόβατο.
“Όμως, μήπως έπρεπε να περιμένεις, μέχρι
να γίνεις στρογγυλός και να μοιάσεις στη

μαμά σου; Ίσως χρειαστεί να περιμένεις
καιρό, μέχρι να συναντήσεις τους
μελλοντικούς σου φίλους”.
“Ωχ, δεν το σκέφτηκα αυτό”, απάντησε
απορημένος ο Σκαθαρούλης.

“Και τώρα; Τι θα κάνω; Δεν θέλω να γυρίσω
πίσω”, ψέλλισε διστακτικά.
“Άκουσέ με προσεκτικά”, απάντησε το μπλε
πρόβατο. “Έχω μια ιδέα. Τι θα έλεγες να
ανέβεις στην πλάτη μου, να με καθαρίσεις
από τα τσιμπούρια κι εγώ ως αντάλλαγμα να

σου γνωρίσω τον κόσμο;”

5