Page 26 - Η Χρυσή Βροχή

Χρυσές πυγολαμπίδες και πεταλούδες
έκαναν την εμφάνιση τους, χορεύοντας κι
εκείνες μαζί με τις νεράιδες.

Μέχρι που οι μικροσκοπικές υπάρξεις
βούτηξαν στο κενό του πηγαδιού και σίγησε
απότομα το τραγούδι τους.

Η Δήμητρα τρόμαξε και έβαλε τα κλάματα.
“Μήπως έπεσαν στο πηγάδι εξ’ αιτίας μου; Κι
αν πάθουν κάτι κακό;”,

ρώτησε με αναφιλητά τη Μάνα.
“Μην ανησυχείς”, της απάντησε εκείνη.

“Βούτηξαν στο κενό του χρόνου, για να
πραγματοποιηθεί η ευχή σου. Θα περάσει
καιρός μέχρι να μάθεις εάν αυτό που ζήτησες

έγινε πραγματικότητα ή όχι”.
Το κορίτσι από τη Γη ένιωθε παράξενα. Όλα
αυτά που ζούσε ήταν πρωτόγνωρα. Μπορεί

μια ταινία επιστημονικής φαντασίας να
δείχνει τόσο αληθινή;

Ένα διάφανο σύννεφο έκανε την εμφάνιση
του. Τύλιξε την Αστερομάνα, την Ηώ και τη
Δήμητρα. Οι γαλάζιες σφαίρες ήταν έτοιμες.

Το ταξίδι θα συνεχιζόταν χωρίς καθυστέρηση.

23