Page 23 - Η Χρυσή Βροχή

Το στόμιο του ήταν τετράγωνο και οι πέτρες
έδειχναν να σχηματίζουν παράξενα σχέδια,
που δεν είχε ξαναδεί ποτέ της.

Η Ηώ βρέθηκε μ’ ένα σάλτο πάνω στο στόμιο
του πηγαδιού και άρχισε να τραγουδά
χτυπώντας δυνατά τα χέρια της.

“Ξυπνήστε, μικρές νεράιδες! Φανερωθείτε!
Μια ευχή περιμένει να πραγματοποιηθεί!”
Τότε ξαφνικά, τρεις μικρές πανέμορφες

νεράιδες έκαναν την εμφάνιση τους. Χόρευαν,
γελούσαν και σε κάθε κίνησή τους

άστραφταν γύρω τους χρυσές πυγολαμπίδες.
“Καλώς την Αστερομάνα μας! Ηώ, πόσο
καιρό έχουμε να σε δούμε;”, ρωτούσαν

τραγουδιστά οι όμορφες υπάρξεις. Η Ηώ τις
πλησίασε, έκανε ένα σάλτο στον αέρα και
απάντησε με έναν εύθυμο σκοπό:

“Γεια σου, Ευ! Γεια σου, Χου! Γεια σου, Λα!
Πράγματι, πέρασε καιρός από την
προηγούμενη φορά που ήρθα στο πηγάδι σας.

Θυμάστε την ευχή του πολεμιστή; Απ’ ότι
έμαθα η ευχή του δεν πραγματοποιήθηκε. Θα

χρειαστεί να δώσει ακόμα πολλές μάχες
μέχρι να τα καταφέρει.

20