Page 19 - Η Χρυσή Βροχή

Σημείο Πρώτο: Το Σπήλαιο των Σοφών

Τρεις γέροντες με μακριά λευκή γενειάδα,
που κάλυπτε ολάκερο το σώμα τους, έδειχναν
πως τους περίμεναν.
Κάθονταν μέσα σ’ ένα σπήλαιο, ακριβώς στο

κέντρο του, ατάραχοι από την άφιξη τους.
Άνοιξαν αργά τα βλέφαρα τους και με μια
κίνηση της κεφαλής τους έκαναν νόημα στη
Δήμητρα να καθίσει κοντά τους.
Το σπήλαιο δεχόταν ακτίνες φωτός από

άγνωστη πηγή, δίνοντας την αίσθηση πως οι
γέροντες ήταν οι Αιώνιοι Σοφοί του
Σύμπαντος.
“Σε περιμέναμε εδώ και πολύ καιρό”, της
είπε ο ένας γέροντας.

“Γνωρίζουμε όλες τις ζωές σου, όλα τα
ονόματα σου,” συμπλήρωσε ο δεύτερος.
“Χαιρόμαστε, ιδιαίτερα, που τα κατάφερες να
έρθεις μέχρι εδώ”, συμπλήρωσε ο τρίτος.
Η Δήμητρα, αμήχανη, παρατηρούσε τους

γέροντες και άκουγε όσα της έλεγαν.
“Για ποιες ζωές και για ποια ονόματα μου
λέτε; Γιατί με περιμένατε;” ρώτησε με
απορία.
“Παρακολουθούμε εδώ και αιώνες κάθε σου
μεταμόρφωση. Επιστρέφεις πάντα με

ραγισμένη καρδιά.

16