Page 28 - Η Χρυσή Βροχή

“Βρίσκεσαι μπροστά στη Λίμνη της Μνήμης,
ένα ιερό τόπο για εμάς.”
“Κάθε φλόγα που βλέπεις”, πρόσθεσε η Ηώ,

“είναι η μνήμη μιας ψυχής, που ολοκλήρωσε
το εφήμερο ταξίδι της. Η μνήμη της περιέχει
τις γνώσεις που απέκτησε, σύμφωνα με τις

επιλογές και τις εμπειρίες της.
“Πρέπει όμως να λάβεις υπόψη σου, μικρή
μας φίλη,” πρόσθεσε η Αστερομάνα, “πως το

ταξίδι της ψυχής δεν είναι καθόλου εύκολη
υπόθεση.”

Η Δήμητρα κοίταζε τις φλόγες χωρίς να μιλά.
Δεν ήταν σίγουρη, εάν κατανοούσε όσα της
έλεγαν. Όμως, τα λόγια τους της θύμιζαν

κάτι που συνήθιζε να λέει ο παππούς της:
“όταν έρθει η ώρα να ταξιδέψει η ψυχή μου σε
άλλα μέρη, τότε θα με θυμηθείτε.”

Μήπως η ψυχή ή μάλλον η μνήμη της ψυχής
του παππού της βρισκόταν εδώ; Μήπως αυτό
εννοούσε όταν έλεγε για τα «άλλα μέρη»;

“Υπάρχουν και μνήμες των ανθρώπων της
Γης;”, ρώτησε με αγωνία η Δήμητρα.

“Βέβαια, υπάρχουν”, απάντησε η
Αστερομάνα. “Και από τη Γη και από άλλους
πλανήτες.

25