Page 24 - Η Χρυσή Βροχή
P. 24

Σήμερα, η Αστερομάνα και εγώ, ήρθαμε στο
                         πηγάδι σας, για να βοηθήσουμε την
                        επισκέπτρια μας από τον πλανήτη Γη.

                       Προσπαθούμε να ενεργοποιήσουμε τον
                   κρύσταλλο της καρδιάς της, που είναι έτοιμος
                     να διαλυθεί.  Τόσο παγωμένος είναι.  Η ίδια

                    δεν το γνωρίζει, όμως, εάν δεν τα καταφέρει
                         τούτη τη φορά, το τέλος της θα είναι
                                      αναπόφευκτο.”

                    Η Ευ, η Χου και η Λα πλησίασαν τη Δήμητρα
                     και τη χαιρέτησαν με ένα ζεστό χαμόγελο.

                   Το κορίτσι από τη Γη εντυπωσιάστηκε από τις
                    τρεις μικροσκοπικές υπάρξεις, που έμοιαζαν
                    με κούκλες μινιατούρα, που είχε στο δωμάτιο

                   της. Τις παρατηρούσε χωρίς να μιλά, λες και η
                    σιωπή ήταν πιο σημαντική από οποιαδήποτε
                          κουβέντα.  Οι νεράιδες άρχισαν να

                      χοροπηδούν και να γελούν ασταμάτητα,
                   καθώς έτρεχαν γύρω-γύρω από το στόμιο του
                                         πηγαδιού.

                      Ο χορός τους, θα έλεγε κανείς, πως ήταν
                     εκστατικός και δημιουργούσε μια περίεργη

                          δόνηση στον αέρα.  Η Δήμητρα τις
                    παρακολουθούσε και, μέσα στη ζάλη της, τις
                           άκουσε να συλλαβίζουν δυνατά:








                                              21
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29