Page 18 - Το Κόκκινο Σκαθάρι
P. 18

Παρατηρούσε τα πανύψηλα κλαριά του και
                            τα πρασινωπά φύλλα του, που
                        πηγαινόρχονταν σε κάθε φύσημα του
                     ανέμου.  Ο ήχος, που ακούγονταν τριγύρω,
                                  τον νανούριζε γλυκά.
                      Ήταν έτοιμος να κοιμηθεί, όταν ξαφνικά

                           είδε κάτι τεράστια μουστάκια να
                                     τον πλησιάζουν!
                   “Ποιος είσαι εσύ με τα μουστάκια και γιατί με
                         μυρίζεις;”, ρώτησε το μικρό σκαθάρι.

                     “Είμαι ο Λαγουδέλης, ο πιο μεγάλος λαγός
                        της περιοχής. Σε μύρισα, γιατί δεν έχω
                           ξαναδεί ποτέ κόκκινο σκαθάρι”.
                     “Δεν είμαι σκαθάρι”, απάντησε με έντονη
                       φωνή ο Σκαθαρούλης. “Eίμαι μανιτάρι!”
                   Ο Λαγουδέλης κοίταξε με απορία το σκαθάρι,

                           που επέμενε πως είναι μανιτάρι.
                     “Άκου να σου πω μικρέ”, απάντησε με ύφος
                    ο λαγός. “Αν είσαι σκαθάρι, έχει καλώς. Δεν
                    θα σε πειράξω. Αν όμως είσαι μανιτάρι, τότε
                         θα σε φάω, γιατί μου αρέσουν πολύ

                                      τα μανιτάρια”.
                      Ο Σκαθαρούλης σαστισμένος άκουγε τον
                        λαγό και προσπαθούσε να καταλάβει
                                        τι συμβαίνει.
                     “Γιατί να με φας”, είπε με απορία το μικρό
                                         σκαθάρι.








                                              15
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23